ICT en data
Data is het nieuwe goud, zeggen ‘ze’. In onze kathedraal kleurt het torentje van ‘the cloud’ goudkleurig. In onze visie is het, vooral dienstbaar aan diverse vormen van vertrouwen, van essentieel belang dat de juiste data beschikbaar is en integraal aan elkaar verbonden. En vooral: dat deze betrouwbaar wordt opgeslagen. Data over het gebied is ván het gebied, van de degene die de data inbrengt. In voorspelbare situaties zijn betrouwbare data en transparante informatie een goede basis om beslissingen te nemen. In onvoorspelbare situaties is het echter beter om te sturen op patronen en fenomenen en gezond boerenverstand en deze te toetsen aan data. Bovendien leidt de verandering van sectoraal naar integraal werken tot meer onvoorspelbaarheid.
De Omgevingswet
“Een deel van de burgers vertrouwt de overheid niet, of althans niet bij voorbaat. Die burger wil begrijpen hoe tot keuzes wordt gekomen. Hij zoekt naar informatie om zich een oordeel te vormen over de betrouwbaarheid van de overheid en de legitimiteit en rechtvaardigheid van haar beslissingen. Daarom is het van belang volledige, objectieve en begrijpelijke informatie te bieden op een voor burgers toegankelijke wijze. Het tot stand brengen van gegevensverzamelingen kan daarbij een belangrijke rol spelen. Het is echter een illusie te denken dat daarmee de discussie over relevantie en betrouwbaarheid van gegevens voor besluitvorming kan worden beslecht. De overheid, maar ook een onafhankelijk samenwerkingsverband van kennisinstellingen, in welke vorm dan ook, beschikt noch over het gezag noch over de kennis om een monopolie op de ‘juiste informatie’ te kunnen pretenderen. Gestegen opleidingsniveau, internet en sociale media hebben geleid tot de ‘radicale emancipatie van de gebruikers’. Deze ‘gebruiker’ participeert niet alleen op voorwaarden van de overheid en weet zijn werkelijkheid in oude en nieuwe media niet zelden als gelijkwaardig aan die van de overheid te positioneren. Hij stelt zich niet uitsluitend op als gebruiker of participant, maar ook als leverancier van diensten die lang voorbehouden waren aan de overheid.”
Bron: Memorie van Toelichting bij de Omgevingswet, dossier 33 962, bladzijde 45, Tweede Kamer der Staten-Generaal.
De overheid heeft veel kennis opgebouwd die verrijkt kan worden met de kennis van inwoners. Patronen en fenomenen komen dan meer aan het licht en dan ontstaat de mogelijkheid om het gezonde boerenverstand te gebruiken. De sectorale kennis van de overheid wordt dan namelijk integraal gemaakt. Inwoners herkennen deze integraliteit vaak direct. Zij ervaren de samenhang, zij merken wat er met het ene gebeurt als je iets aan het andere doet. Nu is het effect van ingrijpen in de ene sector nog vaak onvoorspelbaar op het geheel. Op de middenstip brengen we de feedbackloop op gang. De Omgevingswet vereist deze integraliteit.
Om de (ruwe) data van de behoeften, belangen, eisen en wensen van inwoners van een gebied op te slaan, is een ICT-omgeving nodig, waar inwoners hun data kwijt kunnen en waarbij zij eigenaar blijven van hun eigen data. Ten behoeve van de specifieke opgave combineren we deze data met die van overheden en andere organisaties zodat we tot een gezamenlijk inzicht en besluit kunnen komen.
Verder is het van belang de effecten van projecten op de ecologie, maatschappij en economie van het gebied te meten en te monitoren. Op gebiedsniveau geven we het meten van de effecten nog meer vorm en inhoud. Om de ‘baseline’, de huidige situatie van de waarden en beleving van de inwoners te achterhalen, is een ontwerpend onderzoek een interessante optie.
Al deze data, gebundeld en toegankelijk, vormt de basis om te sturen. Als input voor de Omgevingsvisie voor de buurt en voor het gebiedsgerichte portfoliomanagement, zodat het bedrijfsbureau, op de middenstip, kan sturen en meten. Zoals beschreven in het hoofdstuk ‘Opgave- en gebiedsgericht werken’.
